Yn nhrydedd flwyddyn Cyrus brenin Persia datgelwyd gair i Daniel, a enwyd yn Beltesassar. Ac roedd y gair yn wir, ac roedd yn wrthdaro mawr. Ac roedd yn deall y gair ac roedd ganddo ddealltwriaeth o'r weledigaeth.

²Yn y dyddiau hynny roeddwn i, Daniel, yn galaru am dair wythnos. ³Ni fwyteais unrhyw ddanteithion, ni aeth unrhyw gig na gwin i mewn i'm ceg, ac ni wnes i eneinio fy hun o gwbl, am y tair wythnos lawn.

⁴Ar y pedwerydd diwrnod ar hugain o'r mis cyntaf, gan fy mod yn sefyll ar lan yr afon fawr (hynny yw, y Tigris) ⁵Codais fy llygaid ac edrychais, ac wele ddyn wedi ei wisgo mewn lliain, gyda gwregys o aur coeth o Uphaz o amgylch ei ganol. ⁶Roedd ei gorff fel beryl, ei wyneb fel ymddangosiad mellt, ei lygaid fel fflachlampau fflamlyd, ei freichiau a'i goesau fel llewyrch efydd gloyw, a sŵn ei eiriau fel swn lliaws.

⁷A minnau, Daniel, yn unig a welais y weledigaeth, oherwydd ni welodd y dynion a oedd gyda mi y weledigaeth, ond cwympodd crynu mawr arnynt, a ffoesant i guddio eu hunain. ⁸Felly gadawyd fi ar fy mhen fy hun a gwelais y weledigaeth wych hon, ac ni adawyd unrhyw nerth ynof. Newidiwyd fy ymddangosiad pelydrol yn ofnadwy, ac ni chefais nerth. ⁹Yna clywais sŵn ei eiriau, ac wrth imi glywed sŵn ei eiriau, cwympais ar fy wyneb mewn cwsg dwfn gyda fy wyneb i'r llawr.

¹⁰Ac wele law wedi fy nghyffwrdd a fy rhoi yn crynu ar fy nwylo a'm pengliniau. ¹¹Ac meddai wrthyf, "O Daniel, dyn a oedd wrth fy modd, deallwch y geiriau yr wyf yn eu siarad â chi, a sefyll yn unionsyth, am y tro yr anfonwyd atoch." Ac wedi iddo siarad y gair hwn â mi, mi wnes i sefyll i fyny yn crynu.

¹²Yna dywedodd wrthyf, "Peidiwch ag ofni, Daniel, oherwydd o'r diwrnod cyntaf i chi osod eich calon i ddeall a darostwng eich hun o flaen eich Duw, mae'ch geiriau wedi'u clywed, ac rwyf wedi dod oherwydd eich geiriau. ¹³Gwrthwynebodd tywysog teyrnas Persia un diwrnod ar hugain i mi, ond daeth Michael, un o'r prif dywysogion, i'm helpu, oherwydd gadawyd fi yno gyda brenhinoedd Persia, ¹⁴a daeth i wneud ichi ddeall beth sydd i ddigwydd i'ch pobl yn y dyddiau olaf. Oherwydd mae'r weledigaeth am ddyddiau eto i ddod. "

¹⁵Pan oedd wedi siarad â mi yn ôl y geiriau hyn, mi wnes i droi fy wyneb tua'r ddaear ac roeddwn i'n fud. ¹⁶Ac wele un yn debyg i blant dyn wedi cyffwrdd fy ngwefusau. Yna agorais fy ngheg a siarad. Dywedais wrtho ef a safodd o fy mlaen, "O fy arglwydd, oherwydd y weledigaeth mae poenau wedi dod arnaf, ac nid wyf yn cadw nerth. ¹⁷Sut gall gwas fy arglwydd siarad â fy arglwydd? Am y tro does dim nerth yn aros ynof, ac nid oes anadl ar ôl ynof. "

¹⁸Unwaith eto, fe wnaeth un â golwg dyn fy nghyffwrdd a fy nerthu.

¹⁹Ac meddai, "O ddyn a garwyd yn fawr, peidiwch ag ofni, bydded heddwch gyda chwi; byddwch yn gryf ac o ddewrder da." Ac wrth iddo siarad â mi, cefais fy nerthu a dweud, "Gadewch i'm harglwydd siarad, oherwydd yr ydych wedi fy nerthu."

²⁰Yna dywedodd, "A ydych chi'n gwybod pam yr wyf wedi dod atoch chi? Ond nawr dychwelaf i ymladd yn erbyn tywysog Persia; a phan af allan, wele dywysog Gwlad Groeg yn dod. ²¹Ond dywedaf wrthych beth sydd wedi'i arysgrifio yn llyfr y gwir: nid oes unrhyw un sy'n dadlau wrth fy ochr yn erbyn y rhain ac eithrio Michael, eich tywysog.