Ac eto cymerodd Job ei ddisgwrs, a dywedodd:

²"O, fy mod i fel yn y misoedd oed, fel yn y dyddiau pan wyliodd Duw drosof,

³pan ddisgleiriodd ei lamp ar fy mhen, a chan ei olau cerddais trwy dywyllwch,

⁴fel yr oeddwn yn fy mhrofiad, pan oedd cyfeillgarwch Duw ar fy mhabell,

⁵pan oedd yr Hollalluog gyda mi eto, pan oedd fy mhlant o'm cwmpas,

⁶pan olchwyd fy nghamau gyda menyn, a'r graig yn tywallt i mi ffrydiau o olew i mi!

⁷Pan euthum allan i borth y ddinas, pan baratoais fy sedd yn y sgwâr,

⁸gwelodd y dynion ifanc fi ac ymneilltuo, a chododd yr henoed a sefyll;

⁹ymataliodd y tywysogion rhag siarad a gosod eu llaw ar eu ceg;

¹⁰gwasgwyd llais y pendefigion, a'u tafod yn sownd wrth do eu ceg.

¹¹Pan glywodd y glust, fe alwodd fi'n fendigedig, a phan welodd y llygad, fe gymeradwyodd,

¹²oherwydd mi draddodais y tlawd a lefodd am gymorth, a'r di-dad nad oedd ganddynt ddim i'w helpu.

¹³Daeth bendith yr hwn a oedd ar fin diflannu, a pheri i galon y weddw ganu am lawenydd.

¹⁴Rwy'n gwisgo cyfiawnder, ac yn fy nillad; roedd fy nghyfiawnder fel gwisg a thwrban.

¹⁵Roeddwn i'n llygaid i'r deillion a'r traed i'r cloff.

¹⁶Roeddwn yn dad i'r anghenus, a chwiliais achos yr hwn nad oeddwn yn ei adnabod.

¹⁷Torrais fangs yr anghyfiawn a gwneud iddo ollwng ei ysglyfaeth o'i ddannedd.

¹⁸Yna meddyliais, 'Byddaf farw yn fy nyth, a lluosaf fy nyddiau fel y tywod,

¹⁹ymledodd fy ngwreiddiau i'r dyfroedd, gyda'r gwlith trwy'r nos ar fy nghanghennau,

²⁰fy ngogoniant yn ffres gyda mi, a'm bwa byth yn newydd yn fy llaw. '

²¹"Gwrandawodd dynion arnaf ac aros a chadw distawrwydd am fy nghyngor.

²²Ar ôl i mi siarad, ni wnaethant siarad eto, a gollyngodd fy ngair arnynt.

²³Arhoson nhw amdanaf fel am y glaw, ac fe wnaethant agor eu cegau fel ar gyfer glaw'r gwanwyn.

²⁴Fe wnes i wenu arnyn nhw pan nad oedd ganddyn nhw unrhyw hyder, a golau fy wyneb wnaethon nhw ddim bwrw i lawr.

²⁵Dewisais eu ffordd ac eistedd fel pennaeth, ac roeddwn i'n byw fel brenin ymhlith ei filwyr, fel un sy'n cysuro galarwyr.