Ar ôl dyddiau lawer daeth gair yr ARGLWYDD at Elias, yn y drydedd flwyddyn, gan ddweud, "Ewch, dangoswch eich hun i Ahab, ac anfonaf law ar y ddaear."

²Felly aeth Elias i ddangos ei hun i Ahab. Nawr roedd y newyn yn ddifrifol yn Samaria. ³Ac Ahab o'r enw Obadiah, a oedd dros yr aelwyd. (Nawr roedd Obadiah yn ofni'r ARGLWYDD yn fawr, " ⁴a phan dorrodd Jesebel broffwydi’r ARGLWYDD, cymerodd Obadiah gant o broffwydi a’u cuddio gan bumdegau mewn ogof a’u bwydo â bara a dŵr.) ⁵A dywedodd Ahab wrth Obadiah, "Ewch trwy'r tir i'r holl ffynhonnau o ddŵr ac i'r holl ddyffrynnoedd. Efallai y byddwn ni'n dod o hyd i laswellt ac achub y ceffylau a'r mulod yn fyw, a pheidio â cholli rhai o'r anifeiliaid."

⁶Felly dyma nhw'n rhannu'r tir rhyngddynt i fynd trwyddo. Aeth Ahab i un cyfeiriad ar ei ben ei hun, ac aeth Obadiah i gyfeiriad arall ar ei ben ei hun. ⁷A chan fod Obadiah ar y ffordd, wele Elias yn ei gyfarfod. Ac fe wnaeth Obadiah ei gydnabod a chwympo ar ei wyneb a dweud, "Ai ti, fy arglwydd Elias?"

⁸Atebodd ef, "Ydw i. Dos, dywed wrth dy arglwydd, 'Wele Elias yma.'"

⁹Ac meddai, "Sut ydw i wedi pechu, y byddech chi'n rhoi'ch gwas yn llaw Ahab, i'm lladd i? ¹⁰Fel y mae'r ARGLWYDD eich Duw yn byw, nid oes cenedl na theyrnas lle nad yw fy arglwydd wedi anfon i'ch ceisio. A phan fyddent yn dweud, 'Nid yw ef yma,' byddai'n tyngu llw o'r deyrnas neu'r genedl, nad oeddent wedi dod o hyd i chi. ¹¹Ac yn awr rydych chi'n dweud, 'Dos, dywed wrth dy arglwydd, "Wele Elias yma."' ¹²A chyn gynted ag yr wyf wedi mynd oddi wrthych, bydd Ysbryd yr ARGLWYDD yn eich cario ni wn i ble. Ac felly, pan ddof i ddweud wrth Ahab ac na all ddod o hyd i chi, bydd yn fy lladd, er fy mod i, dy was, wedi ofni'r ARGLWYDD o fy ieuenctid. ¹³Oni ddywedwyd wrth fy arglwydd beth a wnes i pan laddodd Jesebel broffwydi’r ARGLWYDD, sut y cuddiais gant o ddynion proffwydi’r ARGLWYDD gan bumdegau mewn ogof a’u bwydo â bara a dŵr? ¹⁴Ac yn awr rwyt ti'n dweud, 'Dos, dywed wrth dy arglwydd, "Wele Elias yma"'; a bydd yn fy lladd. "

¹⁵A dywedodd Elias, "Fel y mae ARGLWYDD y Lluoedd yn byw, yr wyf yn sefyll o'i flaen, byddaf yn sicr yn dangos fy hun iddo heddiw." ¹⁶Felly aeth Obadiah i gwrdd ag Ahab, a dweud wrtho. Ac aeth Ahab i gwrdd ag Elias. ¹⁷Pan welodd Ahab Elias, dywedodd Ahab wrtho, "Ai ti, ti sy'n poeni Israel?"

¹⁸Atebodd, "Nid wyf wedi poeni Israel, ond yr ydych chi, a thŷ eich tad, oherwydd eich bod wedi cefnu ar orchmynion yr ARGLWYDD ac wedi dilyn y Baals. ¹⁹Nawr, anfonwch a chasglwch holl Israel ataf ym Mynydd Carmel, a 450 o broffwydi Baal a 400 o broffwydi Asherah, sy'n bwyta wrth fwrdd Jezebel. "

²⁰Felly anfonodd Ahab at holl bobl Israel a chasglu'r proffwydi ynghyd ym Mynydd Carmel.

²¹Daeth Elias yn agos at yr holl bobl a dweud, "Am ba hyd yr ewch chi i limpio rhwng dau farn wahanol? Os yw'r ARGLWYDD yn Dduw, dilynwch ef; ond os Baal, yna dilynwch ef." Ac ni atebodd y bobl air iddo.

²²Yna dywedodd Elias wrth y bobl, "Rydw i, hyd yn oed fi yn unig, yn cael fy ngadael yn broffwyd i'r ARGLWYDD, ond mae proffwydi Baal yn 450 o ddynion. ²³Gadewch i ddau darw gael eu rhoi inni, a gadewch iddyn nhw ddewis un tarw drostyn nhw eu hunain a'i dorri'n ddarnau a'i osod ar y pren, ond heb roi unrhyw dân iddo. A byddaf yn paratoi'r tarw arall a'i osod ar y pren a rhoi dim tân arno.

²⁴Ac yr ydych yn galw ar enw eich duw, a galwaf ar enw'r ARGLWYDD, a'r Duw sy'n ateb trwy dân, Duw ydyw. "Ac atebodd yr holl bobl," Mae'n cael ei siarad yn dda. "

²⁵Yna dywedodd Elias wrth broffwydi Baal, "Dewiswch i chi'ch hun un tarw a'i baratoi yn gyntaf, oherwydd rydych chi'n llawer, a galwch ar enw eich duw, ond peidiwch â rhoi tân iddo."

²⁶A dyma nhw'n cymryd y tarw a roddwyd iddyn nhw, ac fe wnaethon nhw ei baratoi a galw ar enw Baal o fore tan hanner dydd, gan ddweud, "O Baal, ateb ni!" Ond doedd dim llais, ac ni atebodd neb. A dyma nhw'n limpio o amgylch yr allor roedden nhw wedi'i gwneud. ²⁷Ac am hanner dydd roedd Elias yn eu gwawdio, gan ddweud, "Gwaeddwch yn uchel, oherwydd ei fod yn dduw. Naill ai mae'n myfyrio, neu mae'n lleddfu ei hun, neu mae ar daith, neu efallai ei fod yn cysgu ac mae'n rhaid ei ddeffro."

²⁸A dyma nhw'n crio yn uchel a thorri eu hunain ar ôl eu harfer gyda chleddyfau a lancesau, nes i'r gwaed lifo allan arnyn nhw. ²⁹Ac wrth i ganol dydd fynd heibio, fe wnaethant ruthro ymlaen tan amser offrwm yr oblygiad, ond nid oedd llais. Ni atebodd neb; ni thalodd neb sylw.

³⁰Yna dywedodd Elias wrth yr holl bobl, "Dewch yn agos ataf." A daeth yr holl bobl yn agos ato. Atgyweiriodd allor yr ARGLWYDD a daflwyd i lawr. ³¹Cymerodd Elias ddeuddeg carreg, yn ôl nifer llwythau meibion Jacob, y daeth gair yr ARGLWYDD atynt, gan ddweud, "Israel fydd eich enw," ³²a chyda'r cerrig adeiladodd allor yn enw'r ARGLWYDD. Ac fe wnaeth ffos am yr allor, mor fawr ag y byddai'n cynnwys dwy seah o had. ³³A rhoddodd y pren mewn trefn a thorri'r tarw yn ddarnau a'i osod ar y pren. Ac meddai, "Llenwch bedwar jar â dŵr a'i dywallt ar y poethoffrwm ac ar y pren." ³⁴Ac meddai, "Gwnewch hynny yr eildro." Ac fe wnaethant hynny yr eildro. Ac meddai, "Gwnewch hynny'r trydydd tro." Ac fe wnaethant hynny y trydydd tro. ³⁵Ac roedd y dŵr yn rhedeg o amgylch yr allor ac yn llenwi'r ffos hefyd â dŵr.

³⁶Ac ar adeg offrwm yr oblygiad, daeth Elias y proffwyd yn agos a dweud, "O ARGLWYDD, Duw Abraham, Isaac, ac Israel, bydd yn hysbys heddiw eich bod yn Dduw yn Israel, ac mai myfi yw eich un chi was, a fy mod wedi gwneud yr holl bethau hyn wrth eich gair. ³⁷Ateb fi, ARGLWYDD, ateb fi, er mwyn i'r bobl hyn wybod eich bod chi, ARGLWYDD, yn Dduw, a'ch bod chi wedi troi eu calonnau yn ôl. "

³⁸Yna cwympodd tân yr ARGLWYDD a bwyta'r poethoffrwm a'r pren a'r cerrig a'r llwch, a llyfu'r dŵr a oedd yn y ffos. ³⁹A phan welodd yr holl bobl hynny, fe syrthion nhw ar eu hwynebau a dweud, "Yr ARGLWYDD, mae'n Dduw; yr ARGLWYDD, mae'n Dduw."

⁴⁰A dywedodd Elias wrthynt, "Ymafael yn y proffwydi Baal; na fydded i un ohonynt ddianc." A dyma nhw'n eu cipio. Daeth Elias â nhw i lawr i nant Kishon a'u lladd yno.

⁴¹A dywedodd Elias wrth Ahab, "Ewch i fyny, bwyta ac yfed, oherwydd mae swn rhuthro glaw."

⁴²Felly aeth Ahab i fyny i fwyta ac i yfed. Ac aeth Elias i fyny i ben Mynydd Carmel. Ac ymgrymodd ei hun i lawr ar y ddaear a rhoi ei wyneb rhwng ei liniau.

⁴³Ac meddai wrth ei was, "Ewch i fyny nawr, edrychwch tua'r môr." Ac fe aeth i fyny ac edrych a dweud, "Nid oes unrhyw beth." Ac meddai, "Ewch eto," saith gwaith.

⁴⁴Ac ar y seithfed tro dywedodd, "Wele gwmwl bach fel llaw dyn yn codi o'r môr." Ac meddai, "Ewch i fyny, dywedwch wrth Ahab, 'Paratowch eich cerbyd a mynd i lawr, rhag i'r glaw eich rhwystro.'"